Nu ben ik als kapster heel wat gewend, en denk ik niet, bij het mogen knippen van een kind, oh jee, help!

Integendeel zelfs, ik vind het heel erg leuk om kinderen te knippen. Ik heb 3 verschillende kinderkapmantels die ik gebruik om de kinderen om te toveren in een stoere cowboy of een mooie prinses. En mantel nummer 3 is speciaal voor de baby’s.

Kinderen knippen kan soms een uitdaging zijn, maar over het algemeen vinden de meeste jongens en meisjes het erg leuk als ik kom.

Maar je hebt ook altijd wel een aantal kinderen erbij die totaal niet staan te springen om een knipbeurt.

Erg? Nee hoor! Eerder begrijpelijk. Want ineens zit een vreemde vrouw aan jou haren. Je “moet” stil zitten op een stoel en dan krijg je ook nog een rare mantel om je nek. Dit is voor een kind gewoon heel raar, ze weten niet wat er gaat gebeuren als de haren voor het eerst geknipt gaan worden.

Als je dan als kapster gewoon doorgaat met je ritme, zonder rekening te houden met het kind dan kan het kind paniekerig worden. Ineens worden de haren natgespoten en dan gaat er een kam door heen, mama doet dat heel anders dus wat raar, vreemd. En wat is dat glinsterende ding? Het maakt ook zo’n raar geluid vlak bij mijn oor.. even kijken hoor.. Dus je krijgt een kindje wat gewoon niet weet wat er gaat gebeuren, maar wel merkt dat er iets aan de hand is. Het kindje kan in paniek raken, gaan draaien met het hoofd, onderuitgaan zakken op de stoel om maar weg te komen bij dat gekke glinsterende ding of die zoemende tondeuse.

En eigenlijk is het heel logisch dat je zo reageert, je weet namelijk nog niet wat dat is haren knippen.

En iets wat je niet kent is vreemd. Het zou toch veel fijner zijn als ze zeggen wat ze doen?

Voor mij als kapster is het dus belangrijk om het vertrouwen van kinderen te winnen.

Als ik de haren ga knippen van kinderen, praat ik eerst even met de ouders. Dan weet ik of het de 1e keer is dat de haren van het kindje geknipt worden of dat het kind het niet zo leuk vind om geknipt te worden. Als het kindje het niet zo leuk vindt om geknipt te worden dan kan een nare ervaring bij een kapper daar de oorzaak van zijn geweest.

Mijn ervaring heeft me geleerd dat het heel belangrijk is om het vertrouwen te winnen van een kind.

Dus betrek ik ze bij het hele proces. Ze mogen zelf een mooie kapmantel uitzoeken. Daarna vraag ik ze of we die om zullen gaan doen.

Het kindje kan dan ja of nee zeggen. Bij een nee overleg ik met de ouders of ze het goed vinden om zonder kapmantel te knippen.

Een kapmantel kan heel naar aanvoelen voor een kind en een kind gaan dwingen om zo’n mantel om te moeten doen kan ervoor zorgen dat het knippen een nare ervaring gaat worden.

Dan laat ik ze de kam en het waterspuitje zien. Weet je wat dit is?

En dan vertel ik dat ik met die kam hun haren mooi in model ga brengen zodat ze er weer uit gaan zien als een stoere cowboy of mooie prinses.

En dat ik met het waterspuitje hun haren kan nat maken en dan gelijk vraag of we dat eens gaan doen?

Door steeds te laten zien welke materialen ik ga gebruiken en door te vertellen waar ze voor zijn, win ik stukje bij beetje het vertrouwen.

Kinderen knippen moet een feestje zijn

Nu is geen enkel kind hetzelfde natuurlijk.

Het ene kindje kijkt ernaar uit als ik kom! Of als ik 2x geweest ben beginnen ze het minder eng te vinden om geknipt te worden. En bij het andere kindje kan het wel een half jaar duren voordat hij/zij er overheen is.

Ik probeer er ook altijd een feestje van te maken.

Bij de jongens maken we dan een stoere kuif en bij de meisjes maak ik een mooie vlecht mochten ze dit leuk vinden.

En dat vinden ze vaak zo ontzettend leuk. Zo krijgen de kinderen ook het gevoel dat het knippen helemaal niet eng is, maar eigenlijk een klein feestje is.